Context/situatie
Recent is er in de wijk een dak- en thuislozenopvang geplaatst. Vanuit de gemeente zijn er wisselende berichten gekomen over het aanblijven van een dak- en thuislozenopvang: de opvang zou zowel permanent als tijdelijk zijn.
Tijdens een informatieavond in het plaatselijke wijkcentrum wordt de stand van zaken doorgenomen en wordt de ontstane verwarring betreft de permanentie besproken. Tijdens dit betreffende gesprek zijn zowel wijkbewoners als ambtenaren aanwezig (waaronder: stadsdeeldirecteur, wijkprofessionals, wethouder sociale zaken).
Probleem en inzet dialoog
Er bestaat onduidelijkheid of de recent geplaatste dak- en thuislozenopvang in de wijk tijdelijk of permanent is. Er zijn volgens de bewoners wisselende berichten over deze kwestie gecommuniceerd vanuit het gemeentehuis.
Het gesprek tussen gemeente en wijkbewoners heeft als doel om de stand van zaken over de opvang te bespreken, waaronder het geven van verduidelijking over het aanblijven van de opvang.
Beschrijving
Na binnenkomst en voorstelrondje geeft de stadsdeeldirecteur het woord aan de wethouder.
De wethouder legt uit dat de locatie permanent is, maar de bewoning is tijdelijk. Het is de bedoeling dat bewoners op termijn een eigen huis krijgen. Bovendien vertelt de wethouder dat als er te veel overlast is, zij/hij persoonlijk het project zal stopzetten.
De bewoners zijn verontwaardigd. Ze vinden het erg onduidelijk wat dan de criteria van ‘te veel overlast’ zijn, en wie dat bepaalt. Bovendien vinden ze dat er te weinig ondersteuning is in de wijk. Er is maar één wijkagent en bijvoorbeeld geen cameratoezicht om het totaal aan problemen in de wijk goed aan te pakken. Tijdens het gesprek vragen bewoners om meer voorzieningen en vragen ze om verduidelijking bij welke mate van overlast de opvang zou worden gesloten.
Tijdens het gesprek komen de wijkbewoners en de gemeente dichter tot elkaar betreft het doel en de visie voor de dak- en thuislozenopvang.
Maar de huidige situatie wordt niet concreet besproken en er worden uiteindelijk geen concrete toezeggingen gedaan over extra ondersteuning en overlastcriteria. Er worden wel afspraken gemaakt om de situatie nauwkeurig te monitoren en binnen twee maanden opnieuw bij elkaar te komen. De avond eindigt in een goede sfeer.
Korte duiding
Tijdens wijkgesprekken staan ambtenaren vaak tegenover bewoners. Ambtenaren komen dan beleid uitleggen en informatie over de situatie geven. Terwijl bewoners graag hun visie op de situatie en hun ervaringen willen delen over een situatie. Deze gesprekken zijn belangrijk, maar niet zelden kunnen er vanuit de gemeente geen concrete toezeggingen worden gedaan terwijl bewoners deze juist wel zouden willen krijgen.
Dat is in dit praktijkvoorbeeld ook aan de hand. De wethouder komt het beleid uitleggen, maar kan geen concrete criteria noemen waaraan het beleid wordt getoetst en kan ook geen concrete toezeggingen doen over investeringen in de wijk.
Ondanks dat de avond in een goede sfeer eindigt, hebben de bewoners niet de antwoorden gekregen die ze graag zouden willen. Hoe had dit anders gekund? En wat is nu de democratische waarde van dit gesprek geweest en wat had de bemiddelende wijkprofessional kunnen doen?
Over de democratische waarde van wijkgesprekken, ook als er geen concrete beleidsbeslissingen worden gemaakt: De democratische waarde van wijkgesprekken
Over wat voor resultaten zulke gesprekken kunnen opleveren en welke verantwoordelijkheid wijkprofessionals daarin kunnen nemen: De (historische) verantwoordelijkheid van wijkprofessionals
Over hoe je de voorwaarden van een wijkgesprek helder kan krijgen: Voorwaarden aan en resultaten van wijkgesprekken
Over hoe wijkprofessionals en bewoners samen tot een betere informatie-uitwisseling komen: Hoe maak je een wijkgesprek informatief